Tenhâ yaşıyor cihanda her ferd,
Lâzım mı iki gönülde bir derd?..
İnsana, derim, fenâ muhakkak;
Ruhum heyecanla der ki: Te'bid!..
İnsana, derim, yokluk muhakkak;
Ruhum heyecanla der ki: ebedileştirme!..
• Makber,
Abdülhak Hamit Tarhan
Ölümlü olan insanın ölümsüzlük arayışı değil midir sanat?
• Makber,
Abdülhak Hamit Tarhan
Artık keseyim yeter figanı
Ervaha dokunmasın ziyanı.
Sayfa 330Kitabı okudu
Bir şairi bir kadın mezarı
Eyler gençliğin düşünürü.
Sayfa 301Kitabı okudu
Ben akıldan isterim delalet.(yol gösterme)
Akıl bana gösterir dalalet.(doğru yoldan ayrılma)
Sayfa 148Kitabı okudu
Lakin o zaman dönüp derim ben:
“Dünyayı ben istedim mi senden?
Sayfa 143Kitabı okudu
Sen öldün, ölüm güzel demektir
Sayfa 124Kitabı okudu
Bildir: Nereye uçar gülüşler?
Feryadlara olur mu bir yer?
Görünen neye böyle üzüntüdür hep?
Görünmeyen, neden öyle gülüşü dudağında?
Sayfa 94Kitabı okudu
Ben gam yiyorum, beni yiyor gam,
Yarab, ne garîb maidem(sofram) var…
Sayfa 90Kitabı okudu